Και ξάφνου, ακούγοντας τα μπαμ-μπουμ, βγήκαμε έξω να προλάβουμε τα πυροτεχνήματα.
WoW τρομερά! κατευθείαν όμως παρουσιάζονται οι δύο απορίες που δημιουργούνται κάθε φορά που βλέπουμε πυροτεχνήματα, από που είναι και γιατί τα πετάνε; η πρώτη εικασία "είναι από κανά γάμο στο Γαλάτσι" διήρκησε λιγότερο και από τον κρότο μιας κροτίδας. Η δεύτερη όμως "είναι από το σπίτι της άρσης βαρών στο Γαλάτσι" της οποίας εμπνευστής ήμουν εγώ φάνηκε να μας ικανοποιεί όλους. Άσε που η τοποθεσία Γαλάτσι βρισκόταν και στις δύο υποθέσεις, οπότε φαινόταν σίγουρη.
Το γεγονός ότι τα πυροτεχνήματα παραήταν εντυπωσιακά αλλά και το ότι είχε περάσει κανά δεκάλεπτο "συνεχούς ροής" έδωσαν πληροφορίες για καινούργιες σκέψεις όπως ότι "λίγα είναι τα άτομα που θα μπορούσαν να πληρώσουν για ένα τέτοιο show ". Κοιτώντας καλύτερα το μέρος όπου εκτόξευαν τα πυροτεχνήματα το Γαλάτσι άρχισε να χάνει έδαφος με το Ψυχικό και τη Φιλοθέη να είναι τα φαβορί. Αν προσθέσουμε και το ότι έχουμε ολυμπιακούς αγώνες δεν ήταν δύσκολο για την απομηχανής-υπόθεση-θεά να κάνει την εμφάνιση της
-<< λέτε να είναι από την Γιάννα; >>
πάνω που πήγαμε να συμφωνήσουμε σε όλα ειπώθηκε κάτι πιό σημαντικό
-<<Συγγνώμη ρε παιδιά αυτό εκεί στο δάσος... μήπως είναι φωτιά>>
(Houston we got a problem!)
Το τηλέφωνοοοοοοοοο ρεεεεεε
Υ.Γ. ένα μεγάλο μπράβο στον Λεωνίδα Σαμπάνη γιατί με την υπερπροσπάθεια του και το χάλκινο μετάλλιο μας θύμισε τι συγκινήσεις προσφέρει η άρση βαρών αλλά κυρίως μας θύμισε ότι το σπίτι της άρσης βαρών είναι στη Νίκαια και όχι στο Γαλάτσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου