μόχα

είναι δίσκοι που βγαίνουν χωρίς φανφάρες και εφέ.
τους ανακαλύπτεις και λες που ήταν τόσο καιρό αυτό.
χρειάζεται μόνο λίγος χρόνος για να καταλάβεις πόσα χρόνια θα περάσεις μαζί του.
μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς
κάτι παιδιά που γκρέμισαν το φράχτη
μου'παν σε είδαν πάλι απ'έξω να περνάς και
ύστερα είπαν η αγάπη θα΄ρθει θα'ρθει.
στίχοι που έχουν ζήσει έρωτες και λύπες, στίχοι που έχουν πετάξει, που έχουν ταξιδέψει σε θάλασσες, στίχοι για χρόνια φυλακισμένοι δραπέτευσαν.
το ωραιότερο τραγούδι που'χω ακούσει
το είπε ένας καπετάνιος πριν πεθάνει
"το πιο ωραίο είναι το επόμενο λιμάνι"
Αφού λοιπόν ξεχάστηκα λέγεται ο προσωπικός δίσκος του Παύλου Παυλίδη με τους στίχους του και την φωνή του να σε ταξιδεύουν χωρίς την παρουσία ηλεκτρονικής μουσικής που έκανε ολοένα και πιο αισθητή την παρουσία της στους τελευταίους δίσκους των σπαθιών.
Κατηφορίζαμε τις θάλασσες παρέα
και τα νησιά μας χαιρετούσαν μεθυσμένα
μας τραγουδούσανε πουλιά παραδεισένια
ήταν ωραία η ζωή ήταν ωραία
Μα ξεχαστήκαμε και βγήκαμε από το χάρτη
και άρχισε η νύχτα πάλι νύχτα να ζητάει
κάποιον να πάρει αγκαλιά να του μιλάει
τον πιο μικρό τον πιο αθώο ναύτη
Μόχα ο τρελλός Μόχα ο σοφός Μόχα ο πνιγμένος
Μόχα αυτός που όσο αν πιεί δε μεθεάει
μεσ στο λιμάνι τριγυρνάει μαγεμένος
Μόχα αυτός που όλο τα κύματα κοιτάει.