η καταγωγή του κρουασάν δεν είναι γαλλική - ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ
Βιέννη 1683
Η Αυστρία μετά από την πολύμηνη πολιορκία των Οθωμανών καταφέρνει να ανασυνταχθεί και με την βοήθεια των γείτονων χωρών επιτίθεται στους Οθωμανούς διώχνοντας τους άρον άρον. Για να γιορτασθεί αυτή η μεγάλη νίκη οι νοικοκυρές/ζαχαροπλάστες ,θέλοντας να χλευάσουν τον εχθρό, ζύμωσαν γλυκά αφράτα ψωμάκια στο σχήμα της σημαίας του ισλάμ την ημισέλινο.
Με την ευκαιρία να συστήσω το βιβλίο (παιδιά το βιβλίο, βιβλίο τα παιδιά) "το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σε ένα κρουασάν"
όπου ο συγγραφέας στην ερώτηση, του αν διάλεξε αυτόν τον τίτλο επειδή ήθελε να κάνει ένα λιπαρό αφορισμό για τη σημερινή πραγματικότητα απάντησε
"Οχι. Απλώς, την ημέρα που ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο έφαγα για πρωινό ένα κρουασάν με βούτυρο. Αλλωστε, δεν σκόπευα να γράψω τίποτα σοβαρό..."
3 σχόλια:
Νομίζω ότι το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σε ένα κρουασάν είναι να το φάω! όσο για το χειρότερο... πιστεύω θα είναι το να το φτιάξω με τα χεράκια μου!
Oh! mon dieux! Δεν είναι γαλλικό; Σε νε πας σικ! ζε βε με αρρετετ τουτ τσουϊτ ντε μανζε ντε κρουασσαν!
Φινι!
Χαίρομαι που και κάποιος άλλος συστήνει αυτό το βιβλίο. Τόσους μήνες νόμιζα ότι το είχα διαβάσει μόνο εγώ. Κάθε φορά που το συστήνω σε όσους γνωστούς και φίλους πετυχαίνω με τον "Κώδικα Ντα Βίντσι" παραμάσχαλα, με κυττάνε περίεργα και μου ζητάνε να τους ξαναπώ τον τίτλο, σίγουροι ότι η κόρη του φούρναρη ή έστω η κοπέλλα που δουλεύει στο Βενέτη στο Φάρο είναι καμιά που γουστάρω. Η μεγαλύτερη πλάκα ήταν όταν το πρότεινα στους αμερικάνους, μέλη ενός διεθνούς φόρουμ όπου (εχμ) συχνάζω: κανείς δεν μου ξαναμίλησε για λογοτεχνία. Κέρδισες λινκ στο άλλο μου μπλογκ.
Δημοσίευση σχολίου