Το εστιατόριο του Martin Berasategui είναι 15 λεπτά έξω από το San Sebastian και έχει 3 αστέρια Michelin.
Δες τις φωτογραφίες από το "the great degustation menu" και θα στα πω μετά.
THE BEST OF
MARTIN BERASATEGUI'S CUISINE
<<THE GREAT DECUSTATION MENU>>
 |
| salmon keia lightly smoked with seaweed powder of hazenut, coffee and vanilla |
 |
| mille-feuille of smoked eel foie gras, spring onions and green apple |
 |
| squid soup with creamy squid ink ravioli and squid crouton |
 |
| fake iberian bacon canneloni with squid and white wine |
 |
| cheese and carabana oil bubble with endives, red onions jus and iberian bacon |
 |
| farmer's egg with beet root and liquid herb's salad, capraccio of basque stew and cheese |
 |
| warm vegetable heart's salad with seafood, cream of lettuce hearts and idionized juice |
 |
| roast red mullet with crystals of soft scales and juice of white chocolate with seaweeds |
 |
| roasted Araiz's pigeon, fresh pasta with mushrooms and spring onions, touches of truffle cream |
 |
| cold essence of basil and green bean, lime sherbet and juniper granite with almond |
 |
| chocolate and acacia's honey with irish coffee |
Εξαιρετικά τα πρώτα πιάτα, ο σολομός με τον καφέ απίθανος, το mille-feuille με στρώσεις από χέλι, φουά γκρα, και ελαφριά καψαλισμένο-καραμελωμένο πράσινο μήλο από πάνω συγκλονιστικό.
αλλά υπήρξαν πιάτα που θα τα θυμάμαι μια ζωή.
"warm vegetable heart's salad"
Mα τι ζωγραφιά! το χάζευες και δεν ήθελες να το χαλάσεις. Σε πιάνει ενθουσιαμός μόνο που την βλέπεις. Φρέσκο κρεμμυδάκι,η καρδιά με τα σπόρια της ντομάτας, μαϊντανός,γλυστρίδα, σπαράγγι, πολύχρωμα πέταλα από λουλούδια, φυλλαράκια από λαχανικά ήταν ξαπλωμένα στο πιάτο έχοντας το καθένα το χώρο του, όχι το ένα πάνω στο άλλο να έχουν γίνει σαλάτα.Απλά υλικά φάνταζαν πολύτιμα και μεγαλοπρεπή πάνω στο πιάτο. Όλα αυτά μαζί με κοματάκια από αστακό και όστρακα επάνω σε ένα υποόξινο παχύρευστό ζουμάκι εν ήδη λαδολέμονου
"roast red mullet with crystals of soft scales and juice of white chocolate with seaweeds
μπαρμπούνι! Γουρούνι! σο-κο-λά-τα!
(στο ρυθμό του bacci γουρουνια δολοφονοι)
Και όχι απλά μπαρμπούνι αλλά τηγανισμένο με τα λέπια!
Και όχι απλά γουρούνι, αλλά η ουρά του γουρουνιού!
Και όχι απλά σοκολάτα αλλά αφρό λευκή σοκολάτας με φύκια!
Στην περιοχή είσαι προετοιμασμένος για το συνδυασμό χοιρινού με ψαρικό. Αλλά αυτό ήταν πιάτο από το υπερπέραν.
Η βαριά γουρουνίσια γεύση της ουράς, με την αλμύρα του μπαρμπουνιού με τα τραγανά λέπια και την αεράτη γλυκύτητα της λευκής σοκολάτας είναι συνδυασμός θεϊκός. Δηλαδή συνδυασμός που ο Θεός κρατούσε για τον εαυτό του αλλά ο Berasategui την ανακάλυψε και την έδωσε στους ανθρώπους.
"cold essence of basil and green bean, lime sherbet and juniper granite with almond"
το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή είναι το champions league
του κάθε ηθοποιού να πάρει όσκαρ
του κάθε συνδικαλιστή να γίνει υπουργός (<-πολιτική παρέμβαση)
και της κάθε σορμπετογρανιτας που σκοπό έχει να να φρεσκάρει, να δροσίσει και να ψιλογλυκάνει το στόμα είναι να γίνει αυτό το γλυκό.
Σορμπέ από μοσχολέμονo, γαλάκτωμα από αμύγδαλο, γρανίτα από κεδροκούκουτσο και καρποί από φρέσκα φασολάκια περίμεναν να πέσει πάνω τους μια καταπράσινη ημίγλυκη δροσερή σάλτσα από βασιλικό.
Στο τέλος του δείπνου ο σεφ berasategui πέρασε από όλα τα τραπέζια να χαιρετήσει. Πραγματικά ένιωσα μεγάλη τιμή που ήρθε και από το τραπέζι μας να πούμε μια κουβέντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου