Ανάθεμα σε έρωτα, τυφλέ, ύπουλε ψεύτη όπου σε σένα η ζήση μου κι η νιότη μου εμπερδεύτη...
Λοιπόν.
Αφού δεν απαντάς θα σου τα πω από εδώ.
Διατελείς σε πανικό. Σαφές. Δεν ξέρεις τι κάνεις και γιατί, κάνεις και λες ανοησίες, ξεχνάς τους ανθρώπους και ζεις μέσα σε διαδοχικές πλασματικές καταστάσεις.
Ο πανικός δεν έρχεται από μόνος του. Σε βοηθάνε και τον παθαίνεις. Αν τον δεις και θέλεις να βγεις, βγαίνεις. Αν όχι, εξακολουθείς σε αυτόν.
Έχεις κάνει ένα τεράστιο λάθος μαζί μου: ενώ εγώ προσπάθησα να σε βοηθήσω, εσύ με εκμεταλλεύτηκες για να βυθιστείς περισσότερο στον πανικό. Λογικό: εδώ χρησιμοποιείς τον εαυτό σου...γιατί να λυπηθείς εμένα.
Είναι όμως λάθος που δεν οδηγεί πουθενά. Έτσι αν συνεχίσεις, θα περάσουν κι άλλα χρόνια και θα είσαι στάσιμη.
Εξώδικο; Να μου στείλεις. Θα σου στείλω και εγώ. Θα γράφω μέσα ότι προσπάθησα έμπρακτα να σου δείξω που με οδήγησε η εμμονή σου να ζεις παραληρηματικές καταστάσεις πανικού, θα γράψω ότι παραλίγο να σκοτωθώ και είχες να πεις αηδίες, θα γράψω ότι έτρεχα υπό βροχή και σε περίμενα νύχτες όπως και τη σημερινή. Ό,τι καθένας αγαπάει, αυτό θα γράψει.
Ζήλεψα σήμερα όταν άκουσα γλυκό «ναι» στο τηλέφωνο. Και εκνευρίστηκα όταν χτύπησε το άλλο. Ζήλεψα πολύ. Ζήλεψα όπως το 2000 με τον Insh. Δεν φταίνε όμως αυτοί...
Εσύ διατελείς σε πανικό. Εσύ θεωρείς ότι το sms-sex είναι αρετή και τα ρέστα. Εσύ αρνείσαι να διακρίνεις ποιος σε αγαπάει και ποιος όχι. Εσύ είχες πάντοτε να μου πεις μόνο κακά λόγια – ακόμα και για ό,τι καλό προσπάθησα και είχε αποτέλεσμα, εσύ δεν το δέχθηκες.
Έτσι έφτασες να λες για εξώδικα. Και όλα ξεκινούν από τον πανικό: η άρνηση να μαζευτείς, να γίνεις συγκεκριμένη μαζί μου, να μιλήσεις, να πεις έχω αυτό το πρόβλημα και η παράλληλη άρνηση να πάψεις να με κατηγορείς για ό,τι σου δημιουργεί ο πανικός.
Είμαστε εγώ κι εσύ. Ποιον είχες. Εμένα νύχτα τα τηλέφωνα μου ρε δε χτυπάνε – μόνο εσένα περιμένω.
Τα βλέπω μάταια ό,τι και να σου γράψω. Είσαι σε μια κατάσταση πανικού: μια φοβισμένη που κινείται. Ανάλογη η κατάστασή σου με αυτή του Insh: αφού ξέρω ότι θα ψοφήσω, ό,τι γαμήσω. Να σου πω εσύ τι κάνεις: αφού ο κόσμος χάνεται, πάμε, φύγαμε, ζήτω η τρέλα.
Καταλαβαίνεις που εντάσσεται και πως ταξινομείται η περίπτωση σου; Πανικός. Και δεν θέλεις να ακούσεις. Ίσως να φταίω κι εγώ που λέω άντε στο διάολο σήκωσέ το. Όμως, ξέρεις καλά, ότι αυτό με πονάει! Και δεν μου απαντάς ποτέ γι’ αυτό που με πονάει Κατερίνα, μόνο φεύγεις. απόδειξη ότι δεν συζητάς, επειδή ζεις πανικό.
Αυτό που κατάλαβα σήμερα είναι ότι ο πανικός σου έχει τεράστιες διαστάσεις. Μια ανθρώπινη κουβέντα βρίσκουν όλοι – εσύ όμως, παρόλο που θέλεις να περνιέσαι για τυρβάζουσα περί τις συγγενικές του ΔΟΛ επιστήμες, δεν βρήκες μια κουβέντα ανθρώπινη. Είναι σκληρό να ξέρω ότι δεν θα την βρεις να μου την πεις...
Σκληρό γιατί εμένα ο έρωτας μου με οδήγησε ακόμα και στη βαρβαρότητα, ενώ εσένα σε οδηγεί η βλακεία του πανικού πάλι στη βαρβαρότητα. Βαρβαρότητα είναι να λες: δεν την θυμάμαι εκείνη τη νύχτα. Βαρβαρότητα είναι να σε περιμένω κι εσύ να απαντάς τηλέφωνα – δηλαδή στα δικά μου τα ματάκια, έτσι φαίνεται. Γιατί λέω: ποιον έχει, που πάει, πως θα αντιδράσει καθένας όταν δει τον πανικό της μεταμφιεσμένο.
Μη μου κουνιέσαι αγάπη μου. Δεν ξέρεις περισσότερα από κανέναν. Δεν μπορείς να ξέρεις ΤΙΠΟΤΑ μέσα στον πανικό. Σε χάιδεψα στην περίπτωση με τον Insh. Σε άφησα να μοιράζεις αυτά τα «πέθανες». Αν ήθελες να γαμηθείς, ας γαμιόσουνα. Φυσικά η λέξη γαμιέμαι μέσα στον πανικό σου, δεν σημαίνει σεξ, σημαίνει θάνατο! Δες τι σου λέω. Σκέψου το. Δες τις κινήσεις σου. Δεν είμαι εδώ να σε μαλώσω. Σου εξηγώ.
Διότι άμα θες να κάνεις έρωτα, δεν μαλώνεις. Δηλαδή, όσοι το έχουν κάνει, ξέρουν πως γίνεται. Είναι απαλό, αχνό, αργό, αχαμνό, λικνιζόμενο. Είναι δια της τριβής, δια του φιλημάτου, δια της αναπνοής. Δεν είναι «γεια σου ρε Insh μπάσταρδε, πέτα μου μία πούτσα στο φαράγγι της Σαμαριάς μη σου αλλάξω πρόσημο». Ε, δεν είναι. Ε, εσύ τι κάνεις; Τα τσαλέμια του πανικού, του τσαλαπετεινού, της αφασίας.
Πες μου. Το νικ Αλβανός σου έστειλε ένα κείμενο. Μου το έδειξες. Είπα: αηδίες. Σε ποιον θα δείξεις το κείμενό μου; Στο δικαστήριο; Θα το επισυνάψεις στο εξώδικο;
ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΚΑΚΟΣ. ΑΥΤΗ ΣΟΥ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΤΟ ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ;
Νομίζω ότι είναι όλα καθαρά. Εσύ είσαι σε πανικό. Δεν βλέπεις. Έχεις κινητό. Στέλνεις sms. Χύνεις, καημένο μου. Η μοναξιά (όχι η φυσιολογική, η μετά τον πανικό) καραδοκεί, θα σε συλλάβει. Θα με ψάξεις. Δηλαδή, αυτές οι υστερίες σου, θα τελειώσουν. Τι θα γίνει τότε; Η μοναξιά. Κάποια στιγμή θα θελήσεις να βγεις. Σε ποιον θα πας που όλους τους έχεις βυθίσει και τους χρησιμοποιείς μέσα σου υποτιμημένους για να παίξεις τα παιχνίδια του πανικού; Παραβιάζω προσωπικούς χώρους, σε παίρνω στις δύο τη νύχτα. Ναι. Έχω λόγο σοβαρό. Από αυτούς που ο πανικός σου μάχεται. Θα τους παραβιάσω live αυτούς τους χώρους, για να σε σώσω. Μα τι σκατά βλέπεις, και τι είδες μέχρι τώρα!
Ο πανικός σε κάνει απάνθρωπη. Εγώ δεν προσπαθώ να σε γαμήσω πουλώντας σου φούμαρα. Τι να γαμήσω που είσαι φάλενα και που για να μπορέσω να εισχωρήσω, πρέπει να σε αγαπάαωωωωω πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ. Πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ. Εγώ σε πονάω. Ως πότε. Και τα βουνά ραγίζουν. Άρα εγώ δεν είμαι γκόμενος. Γιατί τα έχεις με τους άντρες, τι σου έκαναν; Τίποτα. Με όλους τα έχεις. Είσαι θυμωμένη; Ναι. Μπορούμε να συζητήσουμε. Είσαι σε κατάσταση να συζητήσεις; Αυτός ο ΔΟΛ σου κάνει κακό, δεν είναι για σένα, δεν είναι ανθρώπινο το περιβάλλον. Πρέπει να παραιτηθείς. Ελπίζω να σε απολύσουν. Πρέπει να μιλήσω με το Λάλα. Να του πω: Θανάση, α, Θανάση, το σκότωσες το κοριτσάκι που το κράτησες, του έδωσες λεφτά να αγοράζει καρτούλες tim αλλά το διέλυσες ψυχικά, βρε Θανάση!
Χέσε με ρε. Σε αγαπάω. Καταλαβαίνεις τι σου λέω. Με αγαπάς. Καταλαβαίνεις τι και πως νιώθω. Αλλά μου τα χαλάς στην αντιπαράσταση. Θέλεις να με αγαπήσεις και να ηρεμήσεις αλλά ο πανικός σε τραβάει. Μαχαίρωσέ τον.
Ε, δεν το θέλω να σε πιέζω, αν και η πίεση για να αποχωρήσει ο πανικός, αγιάζει τα μέσα... Σκέψου όμως και μένα.
Άκου Κατερίνα. Δεν έχω άλλη υπομονή, άλλο κουράγιο, άλλη δύναμη. Καλώς ή κακώς, σε περίμενα σαν τυφλός που περιμένει μέσα στα νερά να τον οδηγήσουν. Γιατί ο έρωτας μας αφήνει αδύναμους. Ανάθεμά σε έρωτα μ’ αυτή την απονιά σου.
Τι έχεις να μου πεις κάθε που λέω σ’ αγαπώ, που είσαι. Το τίποτα ή τις απειλές. Έχεις καβαλήσει καλάμι! Τεράστιο! Ρε, οι άλλοι όλοι είναι ξένοι, δεν το καταλαβαίνεις;
Ας υποθέσουμε τώρα ότι όλα αυτά που εγώ λέω πανικό δεν είναι παρά τρόποι για να με πονέσεις ή για να μου πουλήσεις τρέλα. Είναι στιγμές που λυγίζω, γιατί δεν το μπορώ πια, γιατί κάνεις λάθος, γιατί αυτή η ωραία σου τρέλα χτυπάει το είναι μου...αυτή η ευγενική σου, η υψηλή τρέλα βασανίζει το μυαλό μου που το θέλω για άλλα πιο σημαντικά...
Βαρέθηκα Κατερίνα μου. Και κουράστηκα. Είναι πια σωματικό εδώ κι ένα χρόνο. Και δεν γράφεται με ιώττα το κουράστηκα. Να ξαναδιαβάσεις γραμματική να μάθεις ότι ο έρως είναι smooth και όχι τσακωμός. Γιατί με κάνεις έτσι σαν κουρέλι; Τι είδους ευχαρίστηση είναι αυτή. Του πανικού; Σοβαρέψου.
Δεν το βλέπεις ότι παίζεις ρόλους του πανικού; Μέχρι πότε. Η αλήθεια καίει Κατερίνα. Εσένα σε καίει στην πράξη. Αφού έχεις εμένα, μην κάνεις άλλο τηλεφώνημα. Εδώ, σε μένα, που σε αγαπώ.
Αρκεί. Έτρεχα να αγοράσω τσιγάρα μέσα στο θυμό και την απόγνωση. Εσύ τι κάνεις. Εσύ τι κάνεις για μένα. Σηκώνεις τηλέφωνα και λες «ναι» σ’ αυτούς... Με σκοτώνεις! Πονάω γιατί σε έχανα και δεν μπόρεσα με τρόπο λογικό να σε κρατήσω.
Μη με κατηγορείς όμως. Κι εγώ άνθρωπος είμαι. Ατελής. Είδα που πήγαινε και δεν αντιστάθηκα στην αδυναμία μου, και σε πάτησα προτού να σκεφτώ ότι θέλεις βοήθεια.
Πρέπει κάτι να κάνεις για να δεις την πληγή μου που αιμορραγεί και βγαίνουν λόγια δακρυσμένα φλύαρα που προσπαθούν να σε τυλίξουν σε μια αγκαλιά. Αν δεν δεις αυτό τι θα δεις...
Συγχώρεσέ με για τα σκληρά τα λόγια όπου τα χρησιμοποίησα. Σε ευχαριστώ που μου τηλεφώνησες το απόγευμα. Αυτό το κρατάω. Μη μένεις σε ό,τι κακό έγινε, μην κάνεις το λάθος που έκανα πρώτος εγώ.
Κι αν μου ποιήσεις εξώδικον δήλωσιν, θα με γλυτώσεις από το πτυχίο, γιατί αυτήν θα κορνιζάρω και θα αυτοκτονήσω άνεργος μετά.
Σε αγαπώ και σε περιμένω σε ένα κήπο μυστικό με αναβρυτήρια και φώτα πολλά να πατάμε ξυπόλητοι αλαφρόπετρα και αγκράφες, χορταράκια και χαρταετό...
Got Pope, Need No Bart charliepatseas@yahoo.com Flushing NY
The Holy Father gone to Turkey to redeem and consecrate the Greeks, so don't need no more soviet temples. Don't need no gyro blimpie Bart when got a regular Pope without the diner attitude. My pop kept hitting momma with a skillet on the head. Friends ended up in the hospital after their pop beat them. Pops got drunk and ruined my first car. Killed two cats and a dog, thrown out the window. Neighbor drowned the canaries in ouzo, lit, ate them. Ma overdid whip so she could give less pie. All our stuff came pilfered, with logos. Greeks overcook all meat so no one knows is bad. Another banned tenants flushing toilet paper. Waiters inpune sanitation because "dirty is natural and healthy." Priests just answered "behave, respect, tradition!" Now priest comes "no intercommunion!" Where was he when we needed him to protect us from our crazy parents? Don't sell me "educated Greeks" because we know all them Trojan Horse cheated on the exams. Besides it's just TV repair school. Remember all those jailed old disco Greeks, tax cheats to "protest" Jerome Ford stopping the Trojan Horse in Chyprious? We can't get good jobs because no one trusts Greeks, because of Trojan Horse. They always faked reading Greek. That's why we borrowed regular Catholic books instead of read Greek. Sure, we sacrifice to Greek myths three times a year to please yiayia, and she's nun the wiser when we go to regular Catholic Mass on Sundays when she bummed from bouzaki dances. Ain't need no more Bart, just the regular Pope. That's why we all married regular Catholic when we grew up. So they can trust us.
2 σχόλια:
Ανάθεμα σε έρωτα, τυφλέ, ύπουλε ψεύτη όπου σε σένα η ζήση μου κι η νιότη μου εμπερδεύτη...
Λοιπόν.
Αφού δεν απαντάς θα σου τα πω από εδώ.
Διατελείς σε πανικό. Σαφές. Δεν ξέρεις τι κάνεις και γιατί, κάνεις και λες ανοησίες, ξεχνάς τους ανθρώπους και ζεις μέσα σε διαδοχικές πλασματικές καταστάσεις.
Ο πανικός δεν έρχεται από μόνος του. Σε βοηθάνε και τον παθαίνεις. Αν τον δεις και θέλεις να βγεις, βγαίνεις. Αν όχι, εξακολουθείς σε αυτόν.
Έχεις κάνει ένα τεράστιο λάθος μαζί μου: ενώ εγώ προσπάθησα να σε βοηθήσω, εσύ με εκμεταλλεύτηκες για να βυθιστείς περισσότερο στον πανικό. Λογικό: εδώ χρησιμοποιείς τον εαυτό σου...γιατί να λυπηθείς εμένα.
Είναι όμως λάθος που δεν οδηγεί πουθενά. Έτσι αν συνεχίσεις, θα περάσουν κι άλλα χρόνια και θα είσαι στάσιμη.
Εξώδικο; Να μου στείλεις. Θα σου στείλω και εγώ. Θα γράφω μέσα ότι προσπάθησα έμπρακτα να σου δείξω που με οδήγησε η εμμονή σου να ζεις παραληρηματικές καταστάσεις πανικού, θα γράψω ότι παραλίγο να σκοτωθώ και είχες να πεις αηδίες, θα γράψω ότι έτρεχα υπό βροχή και σε περίμενα νύχτες όπως και τη σημερινή. Ό,τι καθένας αγαπάει, αυτό θα γράψει.
Ζήλεψα σήμερα όταν άκουσα γλυκό «ναι» στο τηλέφωνο. Και εκνευρίστηκα όταν χτύπησε το άλλο. Ζήλεψα πολύ. Ζήλεψα όπως το 2000 με τον Insh. Δεν φταίνε όμως αυτοί...
Εσύ διατελείς σε πανικό. Εσύ θεωρείς ότι το sms-sex είναι αρετή και τα ρέστα. Εσύ αρνείσαι να διακρίνεις ποιος σε αγαπάει και ποιος όχι. Εσύ είχες πάντοτε να μου πεις μόνο κακά λόγια – ακόμα και για ό,τι καλό προσπάθησα και είχε αποτέλεσμα, εσύ δεν το δέχθηκες.
Έτσι έφτασες να λες για εξώδικα. Και όλα ξεκινούν από τον πανικό: η άρνηση να μαζευτείς, να γίνεις συγκεκριμένη μαζί μου, να μιλήσεις, να πεις έχω αυτό το πρόβλημα και η παράλληλη άρνηση να πάψεις να με κατηγορείς για ό,τι σου δημιουργεί ο πανικός.
Είμαστε εγώ κι εσύ. Ποιον είχες. Εμένα νύχτα τα τηλέφωνα μου ρε δε χτυπάνε – μόνο εσένα περιμένω.
Τα βλέπω μάταια ό,τι και να σου γράψω. Είσαι σε μια κατάσταση πανικού: μια φοβισμένη που κινείται. Ανάλογη η κατάστασή σου με αυτή του Insh: αφού ξέρω ότι θα ψοφήσω, ό,τι γαμήσω. Να σου πω εσύ τι κάνεις: αφού ο κόσμος χάνεται, πάμε, φύγαμε, ζήτω η τρέλα.
Καταλαβαίνεις που εντάσσεται και πως ταξινομείται η περίπτωση σου; Πανικός. Και δεν θέλεις να ακούσεις. Ίσως να φταίω κι εγώ που λέω άντε στο διάολο σήκωσέ το. Όμως, ξέρεις καλά, ότι αυτό με πονάει! Και δεν μου απαντάς ποτέ γι’ αυτό που με πονάει Κατερίνα, μόνο φεύγεις. απόδειξη ότι δεν συζητάς, επειδή ζεις πανικό.
Αυτό που κατάλαβα σήμερα είναι ότι ο πανικός σου έχει τεράστιες διαστάσεις. Μια ανθρώπινη κουβέντα βρίσκουν όλοι – εσύ όμως, παρόλο που θέλεις να περνιέσαι για τυρβάζουσα περί τις συγγενικές του ΔΟΛ επιστήμες, δεν βρήκες μια κουβέντα ανθρώπινη. Είναι σκληρό να ξέρω ότι δεν θα την βρεις να μου την πεις...
Σκληρό γιατί εμένα ο έρωτας μου με οδήγησε ακόμα και στη βαρβαρότητα, ενώ εσένα σε οδηγεί η βλακεία του πανικού πάλι στη βαρβαρότητα. Βαρβαρότητα είναι να λες: δεν την θυμάμαι εκείνη τη νύχτα. Βαρβαρότητα είναι να σε περιμένω κι εσύ να απαντάς τηλέφωνα – δηλαδή στα δικά μου τα ματάκια, έτσι φαίνεται. Γιατί λέω: ποιον έχει, που πάει, πως θα αντιδράσει καθένας όταν δει τον πανικό της μεταμφιεσμένο.
Μη μου κουνιέσαι αγάπη μου. Δεν ξέρεις περισσότερα από κανέναν. Δεν μπορείς να ξέρεις ΤΙΠΟΤΑ μέσα στον πανικό. Σε χάιδεψα στην περίπτωση με τον Insh. Σε άφησα να μοιράζεις αυτά τα «πέθανες». Αν ήθελες να γαμηθείς, ας γαμιόσουνα. Φυσικά η λέξη γαμιέμαι μέσα στον πανικό σου, δεν σημαίνει σεξ, σημαίνει θάνατο! Δες τι σου λέω. Σκέψου το. Δες τις κινήσεις σου. Δεν είμαι εδώ να σε μαλώσω. Σου εξηγώ.
Διότι άμα θες να κάνεις έρωτα, δεν μαλώνεις. Δηλαδή, όσοι το έχουν κάνει, ξέρουν πως γίνεται. Είναι απαλό, αχνό, αργό, αχαμνό, λικνιζόμενο. Είναι δια της τριβής, δια του φιλημάτου, δια της αναπνοής. Δεν είναι «γεια σου ρε Insh μπάσταρδε, πέτα μου μία πούτσα στο φαράγγι της Σαμαριάς μη σου αλλάξω πρόσημο». Ε, δεν είναι. Ε, εσύ τι κάνεις; Τα τσαλέμια του πανικού, του τσαλαπετεινού, της αφασίας.
Πες μου. Το νικ Αλβανός σου έστειλε ένα κείμενο. Μου το έδειξες. Είπα: αηδίες. Σε ποιον θα δείξεις το κείμενό μου; Στο δικαστήριο; Θα το επισυνάψεις στο εξώδικο;
ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΚΑΚΟΣ. ΑΥΤΗ ΣΟΥ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΤΟ ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ;
Νομίζω ότι είναι όλα καθαρά. Εσύ είσαι σε πανικό. Δεν βλέπεις. Έχεις κινητό. Στέλνεις sms. Χύνεις, καημένο μου. Η μοναξιά (όχι η φυσιολογική, η μετά τον πανικό) καραδοκεί, θα σε συλλάβει. Θα με ψάξεις. Δηλαδή, αυτές οι υστερίες σου, θα τελειώσουν. Τι θα γίνει τότε; Η μοναξιά. Κάποια στιγμή θα θελήσεις να βγεις. Σε ποιον θα πας που όλους τους έχεις βυθίσει και τους χρησιμοποιείς μέσα σου υποτιμημένους για να παίξεις τα παιχνίδια του πανικού; Παραβιάζω προσωπικούς χώρους, σε παίρνω στις δύο τη νύχτα. Ναι. Έχω λόγο σοβαρό. Από αυτούς που ο πανικός σου μάχεται. Θα τους παραβιάσω live αυτούς τους χώρους, για να σε σώσω. Μα τι σκατά βλέπεις, και τι είδες μέχρι τώρα!
Ο πανικός σε κάνει απάνθρωπη. Εγώ δεν προσπαθώ να σε γαμήσω πουλώντας σου φούμαρα. Τι να γαμήσω που είσαι φάλενα και που για να μπορέσω να εισχωρήσω, πρέπει να σε αγαπάαωωωωω πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ. Πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ πολύ. Εγώ σε πονάω. Ως πότε. Και τα βουνά ραγίζουν. Άρα εγώ δεν είμαι γκόμενος. Γιατί τα έχεις με τους άντρες, τι σου έκαναν; Τίποτα. Με όλους τα έχεις. Είσαι θυμωμένη; Ναι. Μπορούμε να συζητήσουμε. Είσαι σε κατάσταση να συζητήσεις; Αυτός ο ΔΟΛ σου κάνει κακό, δεν είναι για σένα, δεν είναι ανθρώπινο το περιβάλλον. Πρέπει να παραιτηθείς. Ελπίζω να σε απολύσουν. Πρέπει να μιλήσω με το Λάλα. Να του πω: Θανάση, α, Θανάση, το σκότωσες το κοριτσάκι που το κράτησες, του έδωσες λεφτά να αγοράζει καρτούλες tim αλλά το διέλυσες ψυχικά, βρε Θανάση!
Χέσε με ρε. Σε αγαπάω. Καταλαβαίνεις τι σου λέω. Με αγαπάς. Καταλαβαίνεις τι και πως νιώθω. Αλλά μου τα χαλάς στην αντιπαράσταση. Θέλεις να με αγαπήσεις και να ηρεμήσεις αλλά ο πανικός σε τραβάει. Μαχαίρωσέ τον.
Ε, δεν το θέλω να σε πιέζω, αν και η πίεση για να αποχωρήσει ο πανικός, αγιάζει τα μέσα... Σκέψου όμως και μένα.
Άκου Κατερίνα. Δεν έχω άλλη υπομονή, άλλο κουράγιο, άλλη δύναμη. Καλώς ή κακώς, σε περίμενα σαν τυφλός που περιμένει μέσα στα νερά να τον οδηγήσουν. Γιατί ο έρωτας μας αφήνει αδύναμους. Ανάθεμά σε έρωτα μ’ αυτή την απονιά σου.
Τι έχεις να μου πεις κάθε που λέω σ’ αγαπώ, που είσαι. Το τίποτα ή τις απειλές. Έχεις καβαλήσει καλάμι! Τεράστιο! Ρε, οι άλλοι όλοι είναι ξένοι, δεν το καταλαβαίνεις;
Ας υποθέσουμε τώρα ότι όλα αυτά που εγώ λέω πανικό δεν είναι παρά τρόποι για να με πονέσεις ή για να μου πουλήσεις τρέλα. Είναι στιγμές που λυγίζω, γιατί δεν το μπορώ πια, γιατί κάνεις λάθος, γιατί αυτή η ωραία σου τρέλα χτυπάει το είναι μου...αυτή η ευγενική σου, η υψηλή τρέλα βασανίζει το μυαλό μου που το θέλω για άλλα πιο σημαντικά...
Βαρέθηκα Κατερίνα μου. Και κουράστηκα. Είναι πια σωματικό εδώ κι ένα χρόνο. Και δεν γράφεται με ιώττα το κουράστηκα. Να ξαναδιαβάσεις γραμματική να μάθεις ότι ο έρως είναι smooth και όχι τσακωμός. Γιατί με κάνεις έτσι σαν κουρέλι; Τι είδους ευχαρίστηση είναι αυτή. Του πανικού; Σοβαρέψου.
Δεν το βλέπεις ότι παίζεις ρόλους του πανικού; Μέχρι πότε. Η αλήθεια καίει Κατερίνα. Εσένα σε καίει στην πράξη. Αφού έχεις εμένα, μην κάνεις άλλο τηλεφώνημα. Εδώ, σε μένα, που σε αγαπώ.
Αρκεί. Έτρεχα να αγοράσω τσιγάρα μέσα στο θυμό και την απόγνωση. Εσύ τι κάνεις. Εσύ τι κάνεις για μένα. Σηκώνεις τηλέφωνα και λες «ναι» σ’ αυτούς... Με σκοτώνεις! Πονάω γιατί σε έχανα και δεν μπόρεσα με τρόπο λογικό να σε κρατήσω.
Μη με κατηγορείς όμως. Κι εγώ άνθρωπος είμαι. Ατελής. Είδα που πήγαινε και δεν αντιστάθηκα στην αδυναμία μου, και σε πάτησα προτού να σκεφτώ ότι θέλεις βοήθεια.
Πρέπει κάτι να κάνεις για να δεις την πληγή μου που αιμορραγεί και βγαίνουν λόγια δακρυσμένα φλύαρα που προσπαθούν να σε τυλίξουν σε μια αγκαλιά. Αν δεν δεις αυτό τι θα δεις...
Συγχώρεσέ με για τα σκληρά τα λόγια όπου τα χρησιμοποίησα. Σε ευχαριστώ που μου τηλεφώνησες το απόγευμα. Αυτό το κρατάω. Μη μένεις σε ό,τι κακό έγινε, μην κάνεις το λάθος που έκανα πρώτος εγώ.
Κι αν μου ποιήσεις εξώδικον δήλωσιν, θα με γλυτώσεις από το πτυχίο, γιατί αυτήν θα κορνιζάρω και θα αυτοκτονήσω άνεργος μετά.
Σε αγαπώ και σε περιμένω σε ένα κήπο μυστικό με αναβρυτήρια και φώτα πολλά να πατάμε ξυπόλητοι αλαφρόπετρα και αγκράφες, χορταράκια και χαρταετό...
Γιατί σου γράφω; Επειδή το νιώθω ότι κινδυνεύεις.
Ψυχή μου.
Got Pope, Need No Bart charliepatseas@yahoo.com Flushing NY
The Holy Father gone to Turkey to redeem and consecrate the Greeks,
so don't need no more soviet temples. Don't need no gyro blimpie Bart
when got a regular Pope without the diner attitude. My pop kept
hitting momma with a skillet on the head. Friends ended up in the
hospital after their pop beat them. Pops got drunk and ruined my
first car. Killed two cats and a dog, thrown out the window.
Neighbor drowned the canaries in ouzo, lit, ate them. Ma overdid
whip so she could give less pie. All our stuff came pilfered, with
logos. Greeks overcook all meat so no one knows is bad. Another
banned tenants flushing toilet paper. Waiters inpune sanitation
because "dirty is natural and healthy." Priests just answered "behave,
respect, tradition!" Now priest comes "no intercommunion!" Where was
he when we needed him to protect us from our crazy parents? Don't
sell me "educated Greeks" because we know all them Trojan Horse
cheated on the exams. Besides it's just TV repair school. Remember
all those jailed old disco Greeks, tax cheats to "protest" Jerome Ford
stopping the Trojan Horse in Chyprious? We can't get good jobs
because no one trusts Greeks, because of Trojan Horse. They always
faked reading Greek. That's why we borrowed regular Catholic books
instead of read Greek. Sure, we sacrifice to Greek myths three times
a year to please yiayia, and she's nun the wiser when we go to regular
Catholic Mass on Sundays when she bummed from bouzaki dances. Ain't
need no more Bart, just the regular Pope. That's why we all married
regular Catholic when we grew up. So they can trust us.
Δημοσίευση σχολίου